نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد صادق رمزی خالص ¹
• سیدمحمود مرویان حسینی ²
• سید علی دلبری ³
• حسین ثانوی ⁴

¹ دانشجوی دکترای گروه علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی

² استادیار گروه علوم قرآنی و حدیث، دانشگاه علوم اسلامی رضوی

³ دانشیار گروه علوم قرآنی و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی

⁴ دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه علوم اسلامی رضوی

چکیده

زیارت اماکن متبرکه از والاترین مراتب عبادت و فرصتی ممتاز برای طهارت روح و تربیتی معنوی زائر و نیز تجدید پیمانی با اولیاء الهی در مسیر آرمان مقدس توحیدی به شمار می‌رود. پژوهش‌های دینی زیارت نشان می‌دهد که زیارت خاندان عصمت و طهارت(ع) دارای شرایطی است که در پرتوی این‌چنین شرایط، زیارت حقیقی معنا پیدا خواهد کرد و موجب رشد و پیشرفت فرد و جامعه اسلامی بر سه محور خودسازی، دگرپردازی و تمدن سازی خواهد شد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، ضمن بررسی سندی و دلالی روایت «عارفاً بحقه» که از امام صادق(ع) درباره زیارت علی بن موسی الرضا(ع) وارد شده است، نشان می‌دهد که این روایت از نظر سندی صحیح است و برای درک فیض زیارت معصوم، باید معرفت حقیقی به امام کسب کرد. مقصود از شناخت حق وی، اعتقاد به واجب الاطاعه بودن، حجت خدا بر خلق و امام را واسطه رزق الهی دانستن و دیگر موارد است.

کلیدواژه‌ها

• "حدیث"
• "زیارت"
• "امام‌رضا(ع)"
• "معرفت به حق امام"
• "مقام امام "

موضوعات

• ترویج وتعمیق فرهنگ و معارف رضوی